در تاریخ 11بهمن 90 رأس ساعت 10 صبح جلسه دفاعیه دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی ،خانم سوده نخعی ورودی 88با عنوان: تحلیل موضوعی حکایات عرفانی اسرارالتوحید فی مقامات شیخ ابی سعید ابی الخیر در محل دانشکده تحصیلات تکمیلی جیرفت با حضور هیأت داوران و آقای مهندس سلیمانی معاونت محترم پژوهش و چند تن از مسئولین محترم دانشگاه برگزار گردید.
شنیدم که به روزگار خسرو، اندر وقت وزارت بزرجمهر حکیم ،رسولى آمد از روم. خسرو بنشست چنانکه رسم ملوک عجم بود و رسول را بار داد و مى خواست که بارنامه کند که مرا وزیر داناست. در پیش رسول با وزیر گفت: اى فلان،همه چیزها که در عالم است تو دانى؟ بزرجمهر گفت:من ندانم اى خدایگان جهان. خسرو از آن سخن طیره شد و از رسول خجل گشت.پرسید که پس همه چیز که داند؟بزرجمهر گفت: همه چیز همگان دانند و همگان هنوز از مادر نزاده اند.
کیکاووس بن اسکندر،قابوس نامه
نظیر:
اهل خرد گر چه درین ره بسند در همه چیزی نه به تنها رسند
جمله همه راه بدین پی برند ورنه ازاین باغچه گل کی برند؟
هر چه در آفاق ز خیر و ز شر هر که در آفاق،شناسد مگر؟
سفره حکمت نه به یک جا نهند تحفه دانش نه به یک تن دهند
اهل معانی که سخن پرورند هر یک از این گنج نصیبی برند
عقل در این ره همه دانی ندید او همه دانست که عقل آفرید
هر شجری را ثمری داده اند هر صدفی را گهری داده اند
خواجوی کرمانی،دیوان
بزرگی راپرسیدندباچندین فضیلت که دست راست هست،خاتم راچرادر انگشت چپ می کنند؟گفت:ندانی که اهل فضیلت همیشه محروم باشند؟
سعدی ،گلستان
فلک به مردم نادان دهدزمام مرا تواهل فضلی ودانش همین گناهت بس!
حافظ ،دیوان
مرا ز دست هنرهاى خویشتن فریاد که هر یکى به دگرگونه داردم ناشاد
ظهیر فاریابی،دیوان
کلاغــــی به شاخــی شده جای گـــیر
به منـــــــــــقار بگرفته قــدری پنیر
...یکـــی روبـــهی بــوی طــــعمـه شنــید
به پیــــش آمـــــــد و مدح او برگزید
بگـــفتا ســـــــــلام ای کلاغ قــــــشنگ
که آیی مرا در نظر شـــــوخ وشنگ
اگــــر راســـــــتی بـــــــــــود آوای ِتـــو
به مانـــــند پـــــــــرهای زیبای تــو
در این جـــنگل انــدر ســـــــــــمندر بُدی
براین مــــرغ ها جـمله سرور بُدی
ز تـــعریفِ روباه شـــــــد زاغ ،شــــــــاد
ز شــــــــــادی نیاورد خود را به یاد
به آواز کـــــــردن دهــــــــان برگشــــود
شــــــــکارش بیـــفتاد و روبه ربود
بگفـتا که ای زاغ ایـــن را بـــــــــــــــدان
که هر کس بُود چرب و شیرین زبان
خـــورد نعمت از دولــتِ آن کــــــــــسی
که گـــفتِ او گـــــــوشَ دارد بسی
چنان چـــــــون به چــــــربی نطق و بیان
گــــــرفتم پنیر ِ تــــــــورا از دهان
ایرج میرزا، دیوان
| یکی قطره باران ز ابری چکید | خجل شد چو پنهای دریا بدید | |
| که جاییکه دریاست من کیستم؟ | گر او هست حقا که من نیستم | |
| چو خود را به چشم حقارت بدید | صدف در کنارش به جان پرورید | |
| سپهرش به جایی رسانید کار | که شد نامور لؤلؤی شاهوار | |
| بلندی از آن یافت کو پست شد | در نیستی کوفت تا هست شد |
سعدی، بوستان
اعرابیی ، خدای به او داد دختری
و او دخت را به سنت خود ننگ می شمرد
هرسال کز حیات جگرگوشه می گذشت
شمـع محبـت دل او بیـش می فسـرد
روزی بخشم رفت و ز وسواس عار و ننگ
حکم خرد ، بدست رسوم و سنن سپرد
بگرفت دست کودک معصـوم و بی خبر
تا زنده اش بخاک کند ، سوی دشت برد
او گرم گور کندن و ، از جـامه پدر
طفلک، بدست کوچک خود خاک می سترد...
پاریزی باستانی، نای هفت بند
دنباله در ادامه مطلب
ادامه مطلب ...گویند روزی "فلاطُن" نشسته بود ، با خاصان شهر، مردی به سلام او اندر آمد و بنشست و از هر نوع سخنی همی گفت در میانه سخن گفت: ای حکیم امروز فلان مرد را دیدم که سخن تو می گفت و تو را دعا و ثنا همی گفت و می گفت افلاطن بزرگوار مردی است که هرگز کس چنو نبوده است و نباشد.
خواستم که شکر او به تو رسانم افلاطون چون این سخن بشنید، سر فرو برد و بگریست و سخت دل تنگ شد. این مرد گفت: ای حکیم، از من چه رنج آمد تو را که چنین تنگ دل گشتی؟ افلاطون گفت: از تو مرا رنجی نرسید ولکن مرا مصیبتی ازین بتر چه بُود که جاهلی مرا بستاید و کار من او را پسندیده آید؟ ندانم که کدام کار جاهلانه کردم که به طبع او نزدیک بود که او را آن خوش آمد و مرا بدان بستود؟ تا توبه کنم از آن کار و این غم مرا آنست که هنوز جاهلم که ستوده جاهلانم،چه ستوده جاهلان هم جاهلان باشند.
کیکاووس بن اسکندر ، قابوسنامه
نظیر:
سر راه حکیمی فحل و دانا شنیدم داشت یک دیوانه ماوا
بد آن دیوانه را با عاقلان جنگ سر و کارش همیشه بود با سنگ
ولی چشمش که بر دانا فتادی بر او از مهر لبخندی گشادی
از این رفتار او دانا بر آشفت در اندیشه شد و با خویشتن گفت
یقینا" از جنون در من نشانست که این دیوانه با من مهربانست
همانا بایدم کردن مداوا که تا زایل شود جنسیت از ما
ایرج میرزا ، دیوان
سلام و ارادتی خالصانه به محضر دوستان همکلاسی
از اینکه به جمع نویسندگان وب دانشجویی خودمان ، دعوت شدم و توانستم به عضویت مجمع نویسندگان مجله در بیایم ، بسیار خوشحال و شادمانم و بر خود وظیفه می دانم که این کار مهم و خطیر را ارج بنهم و در آینده با مطالبی ارزنده و پر محتوا در خدمت شما همدرسان ارجمند و دوستداران وب دانشجویمان باشم . از مدیریت وب جناب آقای خدایاری بخاطر تلاش همه جانبه ایشان در جهت حفظ ارتباط همکلاسی های ارشد با یکدیگر کمال تشکر را دارم.
خواهرشما : سوده نخعی از جیرفت
--------------------------------------------------------------------------------
خواهر گلم سرکار خانم نخعی سلام گرم مرا بپذیرید . از لطف بی شائبه شما ممنونم ، از اینکه به مجمع نویسندگان مجله پیوستید بسیار خوشحال و خرسندم. امیدوارم بتوانیم در محیط مجازی برای خود و دیگران مفید باشیم و هدف و شعار اصلی مجله همانا حفظ ارتباط همدرسان ارجمند با یکدیگر را جامه ی عمل بپوشانیم.
خدمتگزار شما : عبدالحمید خدایاری