در فراق پدر

می سوزم از فراقت پدرجان
دردم تو آسان کن خداجان
تو بودی رفیق و شفیقم
که من بی تو اکنون غریبم
هزاران ناله ام مانده بر دل
تو آخر شدی سوی منزل
غریبم خدایا غریبم غریبم
تو صبرم بده بی شکیبم
باورم نیست رفتی پدرجان
کشم انتظارت بیایی پدرجان
تو رفتی داغ تو مانده بر دل
همه هستی ام مانده بر گل
جز اعمال نیکت که بردی
همه زندگی رابه مادرسپردی
ای دریغا که قلبم خزان شد
پدر راهی آن جهان شد
چنان حسرتی مانده بر دل
که قلبم شده جنسش از گل
می سوزم از دردت پدرجان
محال است شود بی تو آسان
بهشت برین جایگاه تو باشد
لقای خدا پایگاه تو باشد
به دل یا خدا ذکر تو دارم
در فراق پدر بی قرارم

اثر عبدالحمید خدایاری

تقدیم به روح ملکوتی پدرم که پرستووار در سحرگاه 29 فروردین 92 بر اثر سانحه ی رانندگی از این دنیای فانی پرکشید و به جهان باقی شتافت . یادش گرامی
ثبت شده در تاریخ چهار شنبه 1 خرداد 1392 به شماره سریال 241699 در سایت شعرنو