ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
صورت ماه گل انداخت
صورت ماه گل انداخت ، بیابان گل کرد
غنچه ها آه کشیدند ، زمستان گل کرد
دشت ها ، دامنه ها ، از گل رویت پر شد
ناگهان شیطنت کبک خرامان گل کرد
وقتی از دامنه آهوی نگاهت رد شد
شاخه در شاخه ی باغات خراسان گل کرد
بی قرارت شده بود آب ، زدی بر رویت
ماه پنهان شده در زلف پریشان گل کرد
صوت زیبای تو در باور جنگل پیچید
طبع روییدن انبوه درختان گل کرد
سوره ای از گل لبخند تلاوت کردی
ناگهان حاشیه بر حاشیه قرآن گل کرد
باد پیچید در ایوان و رواقت آن گاه
طرح پاییزی بر کاشی ایوان گل کرد
صبح ، خورشید به پابوسی گنبد آمد
شهر از پنجره خندید ، خیابان گل کرد
اثر دیگر در ادامه مطلب
ادامه مطلب ...
ادامه مطلب ...