شرح عاشورای حسین(ع)

اى که خم شد ز غمِ مرگِ برادر کمرت                  داغِ دامادِ رشیدت زده بر دل شررت

کشته گشتند جوانان عزیزت به برت                اى شهیدى که لبِ تشنه بریدند سرت

   لاله سان سوخت ز داغِ علی اکبر جگرت

تا کشیدى ز غم و درد به سر ، ساغر را           خوشدل ازخویش نمودى به جهان داوررا

گو تو اى بادِ صبا ، آن شهِ بی یاور را               تشنه لب هیچ مسلمان نکُشد کافر را

  تو چه کردى که لبِ تشنه بریدند سرت ؟

دنباله در ادامه مطلب

برروی تصویرکلیک نماییدتادراندازه پوستربزرگ شود.

اى که خم شد ز غمِ مرگِ برادر کمرت                  داغِ دامادِ رشیدت زده بر دل شررت

کشته گشتند جوانان عزیزت به برت                اى شهیدى که لبِ تشنه بریدند سرت

   لاله سان سوخت ز داغِ علی اکبر جگرت

تا کشیدى ز غم و درد به سر ، ساغر را           خوشدل ازخویش نمودى به جهان داوررا

گو تو اى بادِ صبا ، آن شهِ بی یاور را               تشنه لب هیچ مسلمان نکُشد کافر را

تو چه کردى که لبِ تشنه بریدند سرت ؟

درشبِ قتلِ تو هر کس که زتوعهد گسیخت          صرصرآسا ز برت جانب دوزخ بگریخت

خاکِ خذلان به سرِخویش به زارى مى بیخت         برلبِ خشکِ تو آبی پسرِسعد نریخت

با وجودى  که بود ساقیِ کوثر پدرت

ای به خورشیدِ رخت خلقِ جهان چون حربا          وى گلِ باغِ نبى ، خامسِ بر آلِ عبا

مادرت فاطمه کو تا نگرد بر غربا ؟                        خبرِ قتلِ حسین را ببر اى بادِ صبا

به سرِ تربت زهرا ، اگر افتد گذرت

عرضه کن:صرصرِکین سوخت ز تو یک گلزار            گشت درکرببلا نوگلِ گلزارِ تو خوار

روزِ زینب بنگر ، گشته ز غم چون شبِ تار           بگو اى بانویِ جنت ، سرى از غرفه بر آر

          غرقه در لجه یِ خون بین رخِ شمس و قمرت

به صفِ کرببلا کن نظر از رویِ صواب                  بر لبِ آب نگر تشنه ، همه پیر و شباب

دلِ «ناهیدى» ازین غصه و غم گشته کباب        بنمائى همه از چشمه یِ کوثر سیراب

        دخترانت همه بی معجر و بی سر پسرت

ملامحمدتقی ناهیدی

برروی تصویرکلیک نماییدتادراندازه پوستربزرگ شود.