خاطره ی شیرین روز تقدیر از معلم در ارشد-استاددکترطبسی-90/2/14

خاطره ی شیرین روز تقدیر از معلم در ارشد-استاددکترطبسی-90/2/14

امروز کلاس رنگ و بوی دیگری داشت . بچه ها سنگ تمام گذاشته بودند تا مثل پارسال به بهانه ی هفته معلم از زحمات بی شائبه استادان دلسوزمان قدردانی نمایند. به محض ورود به کلاس و دیدن آن همه صفا و صمیمیت و دیدن دسته گلهای زیبا و رنگارنگ که برای قدردانی از مقام شامخ استاد گرانقدرمان جناب دکتر طبسی تدارک دیده شده بود ، خستگی 450 کیلومتر راه ازتنم بیرون شد.

دنباله در ادامه مطلب

امروز کلاس رنگ و بوی دیگری داشت . بچه ها سنگ تمام گذاشته بودند تا مثل پارسال به بهانه ی هفته معلم از زحمات بی شائبه استادان دلسوزمان قدردانی نمایند. به محض ورود به کلاس و دیدن آن همه صفا و صمیمیت و دیدن دسته گلهای زیبا و رنگارنگ که برای قدردانی از مقام شامخ استاد گرانقدرمان جناب دکتر طبسی تدارک دیده شده بود ، خستگی 450 کیلومتر راه ازتنم بیرون شد.

چند لحظه ای را با دوستان همکلاسی به احوالپرسی پرداختم که دوست نازنینم علی گیلانی ازم پرسید: دوربینت کو؟ گفتم که همراهمه اما توی ماشین جا گذاشتم .علی بی برو برگردو تعارف گفت :جریمه ات اینه که باید از همین جا تا دم درمرکز که ماشینتان پارک شده بدوی و بری دوربین رو بیاری. من به ناچار وبخاطر علاقه ای که به ثبت تصویری رویدادها داشتم به سرعت  برای انجام مأموریت شتافتم و مسیر کلاس تا ماشین را با دویدن طی کردم و دوربین را برداشتم ودرحین برگشت به آقای فهیمی از همکلاسی هایم برخوردم که در شلوغی پارکینگ جلوی دانشگاه بدنبال جای پارک برای وانتش می گشت.

احوالپرسی گرمی با هم کردیم و من با عجله به کلاس برگشتم تا مبادا استاد زودتر ازمن بیاید ومن از نعمت به تصویر کشیدن این رودیداد سالانه ی مهم محروم شوم و قبل از رسیدن من آقای دستوان لوح تقدیر وکادوی روز معلم را به استاد طبسی داده باشند!! در همین افکار غوطه ور بودم که به کلاس رسیدم خوشبختانه یا به قول استاد سیدصادقی شوربختانه استاد هنوز به کلاس نیامده بود. پس از چند دقیقه ای انتظار استاد از راه رسیدند و بچه های کلاس با صلواتی به استقبال ایشان رفتند و در بدو ورود استاد،آقای دستوان ریش سفید و نماینده کلاس برای عرض تبریک روز معلم به ایشان برخاسته و روز وهفته معلم را تبریک گفته واز استاد اجازه خواستند تا نوشته هایی را که بچه ها به همین منظور آماده کرده بودند قرائت نمایند.ناگفته نماند که بنده از ابتدای ورود استاد شروع به فیلمبرداری از مراسم کردم .

ابتدا دستوان مثل مجری های صدا وسیما از نصرالله کرد دعوت کرد تا شعری از اشعار خودش را که برای روز معلم سروده بود بخواند.نصرالله هم که درسرودن و خواندن شعر قدرت منحصربفردی دارد ،شروع به خواندن شعرش کرد که درپایان مورد تحسین دوستان همکلاسی قرار گرفت . پس از شعرنصرالله کرد نوبت به خانما رسید که خانم سعیدی نیز از همانجا که نشسته بود نوشته اش را خواند وبه استاد تقدیم کرد. پس ازآن آقای دستوان ریش سفید وبه قول ما ریش کماش به نمایندگی از جمع لوح تقدیر را به استاد ارجمند و فرهیخته جناب دکتر حمید طبسی تقدیم نمود و استاد که اشک شوق در چشمانش حلقه زده بود، از بچه های کلاس تشکر کرد .

درحالی که استاد صحبت می کرد باتری دوربین بنده رو به اتمام بود بلاخره تا پایان سخنان گهربار استاد طبسی دوام آورد. برای اینکه بتونم موقع گرفتن عکس یادگاری بااستاد از دوربینم استفاده کنم ،بلافاصله باتری های دوربین را که ری شارژ بود به شارژ زدم .استاد درمورد بحث پایان نامه واطلاعات ضروری آن نیم ساعتی را به صحبت پرداختند و پس از آن کار به بحث و پرسش وپاسخ پیرامون پایان نامه رسید.

نیم ساعتی نیز به همین منوال گذشت.تا این موقع دیگه باتری های دوربینم شارژ شده بود و برای عکس برداری آماده بود.پس از پایان بحث کلاس نوبت به گرفتن عکس یادگاری رسید. بچه های کلاس چند عکس دو نفره وچند عکس دست جمعی با استاد گرفتند و خلاصه ربع ساعتی اینجوری وقت استاد که عازم کرمان بود گرفته شد . پس از پایان کلاس و خروج استاد از کلاس درس بنا بر خواهش علی گیلانی بچه هادر کلاس ماندند که راجع به فردا و سفر تفریحی دست جمعی بچه های کلاس به دلفارد تصمیم گبری شود. درنهایت تصمیم بر این شد که صبح ساعت هفت بیایم دانشگاه و با استاد اصفهانی صحبت کنیم و به اتفاق استاد اصفهانی به سفر دلفارد بریم واصلا" کلاس ایشان را اونجا تشکیل بدیم. این جوری شد که کلاس تمام شد وهریک از بچه ها سی خودشون زفتند یعنی نخود نخود ، هرکسی رفت خونه ی خود. پس تا فردا  بدرود.